In deze aflevering van de podcast ga ik in op het verschil tussen calorieën tellen en een voedingsdagboek bijhouden. Het is belangrijk om bewust te zijn van je eetgewoonten en mindset, omdat onbewuste gedachten en oordelen rondom eten onze keuzes beïnvloeden. Ik leg je uit waarom eetschema’s beperkend kunnen zijn en hoe het bijhouden van een voedingsdagboek kan helpen bij bewustwording en mindset. Het streven naar perfectie binnen je caloriebudget kan negatieve gedachten oproepen, terwijl je luist een liefdevolle relatie met eten wil creëren.
Wat je ontdekt:
-
Dat het belangrijk is om uit te zoeken wat voor jou het beste werkt
-
Jouw onbewuste gedachten en oordelen rondom eten beïnvloeden je keuzes
-
Het is niet duurzaam om steeds over je eigen grenzen heen gaat
-
Het bijhouden van een voedingsdagboek is een middel om bewustwording te creëren
Beluister de podcast via:
Spotify
Youtube
Apple
Headphones-alt
Transcript:
Vandaag in deze podcastaflevering wil ik het met je hebben over… Het verschil tussen calorieën tellen en een voedingsdagboek bijhouden. Maar voordat ik begin wil ik je duidelijk maken dat er 300 wegen leiden naar Rome… En dat iedereen zijn eigen methodes heeft en zijn eigen voor’s en tegen’s. En ik kan me voorstellen dat jij daardoor misschien nu niet door de bomen het bos ziet. Dat je denkt van oké, maar die zegt dat ik calorieën moet tellen, die zegt dat ik geen suikers moet eten, en die zegt dat ik alles mag eten. Super verwarrend, dat kan ik me ontzettend voorstellen. Maar wat het belangrijk is dat jij doet wat werkt voor jou. En voor mij werkte dat heel erg een voedingsdagboek bijhouden, dus daar ga ik je in deze podcast meer over vertellen. Ik denk wel 20 diëten gevolgd, allemaal gebaseerd op eetschema’s. Dus ik heb koolhydraat-alm gegeten, Sonja Bakker, ook als het ware een eetschema, want zij heeft helemaal in haar boeken uitgeschreven wat je op welke dag moet eten. Ik heb intermittent fasting gedaan, dus eten in bepaalde eetframes. Keto, noem het maar op. Ik kan er een heel lijstje van maken met alles wat ik heb geprobeerd. Maar niets werkte voor mij. Want wat er gebeurde was dat ik dus 5 kilo afviel met een bepaald dieet of een eetschema. En vervolgens, onderaan de streep, op lange termijn, wel 10 kilo aankwam. Dus ik ging enorm jojoën met mijn gewicht.
Dus naar mijn optiek werkte een eetschema niet, daar kwam ik toen achter. En laat ik vooropstellen dat een eetschema heel erg makkelijk lijkt. Dat iemand tegen je zegt dat je op maandag dit eet, net als bij onze vriendin Sonja. Op maandag eet je stroopwafel en op dinsdag eet je de welbekende eierkoeken, en op woensdag ontbijt je met yoghurt en fruit en weet-ik-veel-wat, want dat is gezond. Dat lijkt heel makkelijk, want het enige wat jij hoeft te doen is zorgen dat je die boodschapjes in huis hebt. Je werkt het boodschappenlijstje af. Je zorgt dat het er allemaal is en je slaat je boekje open.
En je denkt, nou het is vandaag maandag. Vandaag staat al op het ontbijt en het yoghurtontbijt op de planning. En morgen is het een bananenbrood. Nou, lekker makkelijk, niks meer aan doen. Dus het is heel erg makkelijk dat je dan niet hoeft na te denken als het ware. Het enige wat je doet is domweg een lijstje volgen. En dat kan iedereen. Dus zo moeilijk kan het niet zijn, zou je denken. En toch werkte het niet voor mij. En dat komt omdat een eetschema helemaal niet flexibel is naar mijn optiek. Dus stel, ik had op maandagochtend geen zin in dat kwark ontbijt. Ik had veel meer zin in een boterham met kaas. Wat er dan bij mij gebeurde, was dat ik echt complete error kreeg in mijn hoofd. Dat ik echt dacht “Ja maar volgens Sonja moet ik een bakje kwark eten, maar ik heb er helemaal geen zin in. Of ik heb het niet in huis. O jezus, nu sta ik al 1-0 achter. Het is nu toch al een beetje verpest. Oei oei oei oei. Als dat nog maar goed komt.” Wat dus ook die gedachte veroorzaakt is dat het je zwart-wit laat denken. Dus je denkt dat de boterham met kaas super slecht is en heel erg ongezond is. En dat bakje met kwark echt helemaal top is en dat ervoor gaat zorgen dat je gaat afvallen.
Maar welke dieetmethode je ook gebruikt, het gaat allemaal om disbalans. En ik zal het je even uitleggen, want disbalans klinkt een beetje gek. Eigenlijk is afvallen best wel simpel. Het is minder binnenkrijgen dan je verbruikt. Dus je zorgt er gewoon voor dat je iets minder binnenkrijgt. En of dat nou met sapjes is, met shakes, met Sonja Bakker of met gewoon af en toe een beetje chips en chocolade, dat maakt helemaal niets uit. Zolang je maar iets minder binnenkrijgt dan je verbruikt, val je in theorie af. Maar je moet ervoor zorgen dat het dus niet te groot verschil is. Dus dat zie je bijvoorbeeld vaak bij een 1.000-calorie-dieet. Een gemiddelde vrouw heeft 2.000 calorieën nodig. Dat heeft zij nodig om te kunnen bewegen, om te kunnen ademen, om te kunnen gaan sporten, om naar werk te gaan en voor de kinderen te zorgen en noem maar op. Dat is eigenlijk gewoon het dagelijks leven. Dat kost gemiddeld gezien 2.000 calorieën. Als je daar net iets onder gaat zitten, dus je gaat richting de 1.600 of 1.800 calorieën zitten is er niks aan de hand. Neem dit advies niet klakkeloos over, want dit is per persoon verschillend. Laat je altijd adviseren door een specialist.
Wat er dan gebeurt is dat je minder eet dan je verbruikt. Maar wat er dus gebeurt met bijvoorbeeld een sapjesdieet of met een 1.000-calorie-dieet, is dat ze niet naar een tekort van 400-500 calorieën gaan. Nee, ze gaan naar een tekort van 1.000 calorieën. Dus je gaat echt de helft minder eten dan je nodig hebt. Dat gaat misschien 2 weken goed, misschien 4 als je geluk hebt. Maar daarna stort je echt helemaal in. Daar is je lichaam gewoon niet op gebouwd. Dus het maakt niet uit welke methode je gebruikt. Of het nou een eetschema is, Sonja Bakker, Weight Watchers of wat dan ook. Of Herbalife. Het is allemaal gebaseerd op disbalans. Dus minder eten dan je verbruikt. Ook dus een eetschema. Maar wat ik vaak zie gebeuren bij een eetschema, is dat het dus helemaal niet op maat gemaakt is. Dat er heel vaak dingen op staan die je niet eens lekker vindt.
Ik zelf eet bijvoorbeeld geen vis of vlees, maar het zou zomaar kunnen zijn dat ik tien jaar geleden een eetschema wilde volgen. Ik moest en zou afvallen voor mijn gevoel, dus ik ging gewoon vlees eten of ik ging vis eten, terwijl ik dat helemaal niet eens lekker vond. Maar als dat nodig is om af te vallen, dan deed ik het. Maar dat slaat natuurlijk helemaal nergens op, want je gaat als het ware over je eigen grenzen heen. Soms wel over je eigen normen en waarden, zoals ik in mijn geval geen vis en vlees eet. Maar het kan ook zijn dat je dingen gaat eten, bijvoorbeeld havermout, dat je ook helemaal niet eens lekker vindt. Dat is dus ook als het ware over een emotionele grens heen gaan, want je gaat jezelf volproppen met eten dat je niet eens lekker vindt. Dan haal je daar ook geen voldoening uit en dat werkt dus helemaal niet.
Wat misschien nog de belangrijkste reden is, waarom ik niet geloof in eetschema’s, is dat je helemaal niet leert nadenken. Want afvallen gaat eigenlijk ook om bewuste keuzes te maken. Bewuste keuzes maken van wanneer ga ik voor een stukje chocola, wanneer ga ik voor een beetje chips, wanneer ga ik voor een beetje nootjes en wanneer kies ik voor een stuk fruit. Wat heb ik nu echt nodig? En met een eetschema sla je het boek open (klinkt heel makkelijk), maar je gaat dus niet logisch het beredeneren over wat je nu daadwerkelijk nodig hebt en wat een wijs besluit is. Dat klinkt misschien als heel veel gedoe om er zelf over na te denken, maar dat is dus helemaal niet het geval. Het geeft juist namelijk heel veel rust. Want waarschijnlijk ervaar jij nu nog heel veel onrust in je hoofd. Dat je denkt bij alles wat je eet, als je ‘s ochtends vroeg wakker wordt, “Oké, wat moet ik ontbijten? Oh nee, oh nee, nee, nee, nee, ik heb geen kwark in mijn huis. Oh nee, dan wordt het een boterham met kaas. Nee, oh nee, dit is de dag echt verpest.” Dit is echt vragen om mislukking. Want het begint al zo slecht, ik sta nu al 1-0 achter. Dat komt dus ook doordat jij zelf niet leert nadenken. Je leert dus niet nadenken dat een boterham met kaas helemaal niet zo slecht is. Want wat is er nou zo slecht aan een boterham met kaas ten opzichte van een bakje kwark?
Een voedingsdagboek heeft mij heel erg veel geholpen. En niet alleen mij, maar ook al mijn dames die ik mag begeleiden. Want vaak zijn we al heel veel bezig met ons hoofd, in gedachten, met eten en zijn we daar onbewust heel veel mee bezig. En daar wil je juist van afkomen. Maar dat komt omdat we heel veel dus onbewust doen. Dus onbewust heb je allerlei gedachten rondom eten en ook daardoor een onbewust oordeel op jezelf. En juist door daar bewustwording op te creëren, gaat het ervoor zorgen dat je ook bewuste keuzes kunt maken. Want geloof het of niet, maar we maken meer dan 200 eetkeuzes op een dag. 200! Laat je even beseffen! Ontzettend veel. Dus moet je nagaan hoeveel headspace dat in beslag neemt als je constant in twijfel bent of het wel op je eetschema staat, of het wel bij je past, of het wel gezond is, of je het wel goed aan doet, etc, etc.
Het blijft dus niet bij die ene keuze van ik doe het wel of ik doe het niet. Nee, daar komen nog 300 andere gedachten voorbij. Dus daarom helpt het je ontzettend veel om bewustwording te gaan creëren om wat je precies eet, zodat je echt heel erg helderheid krijgt van wat je binnenkrijgt, welke keuzes je maakt en welk onbewust je dus eet. Dus onbewuste keuzes zijn bijvoorbeeld het koekje bij de koffie die je krijgt bij een leuk cafeetje. Dat gaat onbewust in je mond, maar dat is ook onbewust een eetkeuze. Of denk maar aan de snoepstraat bij de benzinepomp. Dan ruik je ook al de frikandel broodjes en dat je denkt, “Oh ga ik het doen, ga ik het niet doen?” Of denk maar aan alle winkels in de stad. Dat zijn ook allemaal keuzes, ga ik er voorbij lopen of ga ik er niet voorbij lopen. Dus door juist bewustwording te krijgen in die eetkeuzes, gaat er ook rust ontstaan.
Een voedingsdagboek is niet hetzelfde als calorieën tellen. Want calorieën tellen is dus heel erg obsessief. Dat je een bepaald budget krijgt en dat je daarin moet blijven. Dus stel, je hebt een budget van 1.600-1.700 calorieën, dan wil en moet en zal je daarin blijven. En eigenlijk wat liefst nog eronder. Dat zie ik ook heel vaak gebeuren. Zo van “Oh, mijn budget is 1.700 calorieën, oei, maar ik wil er eigenlijk niet overheen gaan, want dat is eigenlijk echt mijn max.” Maar dat is niet waar. Jij moet juist die 1.700 calorieën gaan eten om juist te kunnen afvallen. 9 van de 10 keer moet je vaak meer gaan eten om gewichtsverlies te ervaren dan juist minder eten en eigenlijk altijd anders eten. Maar door jouw streven naar perfectie, dus echt binnen je caloriebudget te blijven, ga je alles afwegen. “Oh nee, zongedroogde tomaten, dat is wel veel calorieën hoor, nee dat ga ik echt niet meer eten.” En dan maak je dus die zongedroogde tomaten in je hoofd als het ware slecht of ongezond omdat het toevallig veel calorieën bevat. Maar daar is natuurlijk helemaal niks mis mee. Dus ook een voedingsdagboek bijhouden is een en al mindset, want je wordt enorm getriggerd. Ten eerste met je bewustwording rondom je eetkeukens, maar ook al je gedachten daaromheen en daarin ook vaak het perfect willen doen, en bang bent voor het oordeel van een ander of op jezelf van “Oh ik doe het niet goed genoeg.”
Maar eten is niet slecht. Eten is iets fantastisch. Als jij daar gelukkig van wordt, bijvoorbeeld “Ik word intens gelukkig van een Croky paprika chips”. Dan is daar toch helemaal niks mis mee. Kijk, je moet niet elke dag een zak chips gaan leeg eten. Dat is misschien niet heel handig. Maar als je elke dag een klein beetje eet of een paar keer in de week is er echt niks aan de hand.
Ik ben zelf afgevallen terwijl ik gewoon Croky paprika chips bleef eten. En dan heb ik het echt over ruim 30 kilo afvallen. Dus je mag en kan alles blijven eten wat je wil. Wat leidend is, is dus de disbalans in je eten dat die opgelost wordt en de disbalans in je hoofd. En daar bedoel ik mee ook al die onrust rondom je eetkeuzes. En daar heeft een voedingsdagboek mij echt enorm bij geholpen. En dat gaat er ook voor zorgen dat je dus ook niet meer denkt “Oh maar ik mag geen chocola of ik mag geen chips eten. Want het past gewoon in de calorie app.”
Nu is het wel belangrijk dat je niet gaat streven naar perfectie. Wat ik vaak zie gebeuren, is dat mensen, als hun budget bij wijze van spreken 1.700 calorieën is, dat ze maandag tot en met zondag 1.700 calorieën gaan eten. Maar dat gaat niet werken. Want vroeg of laat gaat er een situatie voorkomen dat je eroverheen gaat. En dan komt er ook paniek. Dat is dus nog een beetje heel erg die dieet-gedachte. Dat zwart-wit-denken. Dus “Oh jee, mijn budget was 1.700, ik zit nu op 1.900 calorieën.”
Maar wat leidend is, is je weekgemiddelde. Dus je mag veel meer vertrouwen op je gevoel. En daarom brengt een voedingsdagboekje veel dichter bij jezelf. Omdat het zwart op wit bewijs geeft dat je dus eigenlijk veel meer op jezelf mag gaan vertrouwen. Jouw lichaam geeft namelijk aan wat het nodig heeft. Stel jij hebt een lekker weekend, met een feestje, met lekkere hapjes en borreltjes en weet ik veel wat. Dan zul je merken dat je de maandag daarna minder honger hebt. Dat komt gewoon omdat je gewend bent aan een bepaalde behoefte. Aan een bepaalde caloriebehoefte. En daar mag je lichaam dus steeds meer aan gaan wennen en daar mag je dus stap voor stap naartoe werken. Dat werkt naar mijn optiek dus het beste met een voedingsdagboek. Daarin is dus bewustwording en mindset echt het allerbelangrijkste. Ik ben heel erg benieuwd of deze podcastje heeft geholpen met het anders kijken naar eetschema’s en naar een voedingsdagboek bijhouden. Ik krijg vaak de opmerking “Oh het is veel werk en het is obsessief”, maar het is dus afhankelijk van hoe je ermee omgaat. Je kunt er ook heel luchtig mee omgaan. Een voedingsdagboek invullen is namelijk bij mij nooit het middel, of is altijd een middel en nooit het doel. Dus het is niet een doel om je voedingsdagboek perfect in te vullen. Het is een middel om bewustwording te krijgen rondom je eten, bewustwording te krijgen rondom je mindset en je oordeel en je gedachten rondom eten. En van daaruit kun je verder gaan bouwen.
Ben jij nu benieuwd wat er nog meer bij komt kijken om een liefdevolle relatie met eten te creëren? Zoals ik al eerder zei, is een voedingsdagboek één van de middelen om dat te creëren. Wat daar nog meer bij komt kijken, dat ontdek je in mijn gratis e-book de 5 mindset tips om af te vallen zonder dieet. Dit gratis e-book kan je aanvragen via de link in deze podcast omschrijving.
Vond je deze aflevering waardevol, dan is mijn gratis E-book écht iets voor jou. In dit E-book deel ik mijn 5 beste
mindset geheimen om af te vallen zonder dieet.
Ja, ik wil het GRATIS E-book
Keywords:
methoden, diëten, gezond eten, voedingsdagboek, afvallen, vlees, vis, grenzen, normen, waarden, havermout, voldoening, emotioneel, fysiek, caloriebehoefte, bewustwording, mindset, eetschema’s, bewuste keuzes, logische keuzes, rust, onbewuste gedachten, oordelen, meer dan 200 eetkeuzes per dag, twijfels, helderheid, koekje, snoepjes, rust, Iris Plasmans, voeding- en mindsetcoach, workshop, calorieën tellen, specialist, perfectie, negatieve gedachten, e-book, liefdevolle relatie met eten.